W zależności od stopnia zaawansowania wysiłkowego nietrzymania moczu, możliwe są do zastosowania zarówno procedury małoinwazyjne, jak i chirurgiczne. Te drugie często wiążą się z leczeniem operacyjnym statyki narządu rodnego oraz zabiegowym plastyki pochwy. Celem terapii jest przywrócenie komfortu życia codziennego.
Ostrzyknięcie ścian pęcherza moczowego toksyną botulinową typu A w leczeniu nadreaktywnego pęcherza moczowego. Neutotoksyna botulinowa typu A jest jednym z najnowocześniejszych leków stosowanych w medycynie. Toksyna botulinowa typu A ( BOTOX®) jest zalicencjonowana w Europie do leczenia zespołu pęcherza nadreaktywnego opornego na terapie zachowawcze (tj. farmakoterapia doustna). Nadreaktywność pęcherza moczowego wiąże się z pogorszeniem jakości życia, Pacjenci skarżą się na silne napady parć naglących, konieczność natychmiastowego i bardzo częstego udawania się do toalety, nierzadko również w nocy. Często przy nasilonych objawach pojawia się nietrzymanie moczu, czyli wyciek moczu wbrew woli pacjenta. Leczenie metodą ostrzykiwania pęcherza Botoxem pozwala:
Wskazania do zastosowania toksyny botulinowej typu A w urologii obejmują następujące zaburzenia czynności pęcherza moczowego:
Kwalifikacja do zabiegu odbywa się na konsultacji urologicznej.
1 - 1,5h
pęcherz
miejscowe
indywidualnie
6-12 m-cy
25+
80 min
3
do 6h
Zabieg operacyjny polega na podwieszeniu środkowego odcinka cewki moczowej za pomocą specjalnej, beznapięciowej taśmy polipropylenowej bądź siatki, umożliwiając tym odtworzenie fizjologicznego kąta pęcherzowo-cewkowego. Procedura ma na celu korektę elementów podwieszających macicę, pęcherz oraz cewkę moczową. Zabieg wykonywany jest w przypadkach pierwotnego i nawrotowego nietrzymania moczu. Efekt odczuwalny jest od razu. Niekiedy zabieg przeprowadza się droga pochwową, wykonując jednoczesną plastykę pochwy, zmniejszając jej szerokość i wiotkość. Procedury nie wykonuje się u kobiet, które nie zakończyły jeszcze prokreacji.
40 min
ogólne, podpajęczynówkowe
35+
4
1 doba
Laseroterapia pochwy polega na wykonywaniu spiralnych ruchów głowicy lasera przez całą długość pochwy. Wiązka lasera powoduje mikrouszkodzenia w śluzówce narządu, wymuszając naturalną regenerację. Efektem procedury jest zwężenie pochwy, redukcja problemu suchości oraz wzrost satysfakcji seksualnej. Laser stosuje się również w okolicach cewki, lecząc wysiłkowe nietrzymanie moczu. Zabieg jest bezpieczny i bezbolesny. Zaleca się wykonanie serii 2-3 zabiegów.
10 min
strefy intymne
ew. maść
2-4
4 tygodnie
35+
30 min
1
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu kwasem hialuronowym polega na jego iniekcji w okolice cewki moczowej, dzięki czemu zmianie ulega kąt okołocewkowy. Procedura ma zastosowanie przy początkowym stadium nietrzymania moczu. Najczęściej wykonuje się ją w połączeniu z laseroterapią pochwy, rewitalizując zarówno samą pochwę, jak i okolice cewki moczowej.
30 min
strefy intymne
miejscowe w postaci maści
2-4
35+
3
Zabiegi leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu przeprowadzane są przez ginekologa plastyka lub urologa po wcześniejszej konsultacji i kwalifikacji. W zależności od konkretnego przypadku stosuje się różne formy znieczulenia. Większość zabiegów wysiłkowego nietrzymania moczu wykonuje się w ramach chirurgii jednego dnia. Istnieje możliwość połączenia kilku procedur ginekologii plastycznej w trakcie jednego zabiegu – o ile lekarz nie zaleci inaczej. Po operacji zaleca się minimum 7 dni rekonwalescencji w warunkach domowych. Pełen okres rekonwalescencji trwa 4-6 tygodni. Po tym czasie można wrócić do aktywności fizycznej i seksualnej. Zabiegu nie wykonuje się w trakcie miesiączki – pamiętaj o tym, planując termin wykonania procedury.
Wskazaniem do leczenia jest mimowolne, wysiłkowe popuszczanie moczu podczas takich aktywności jak: kichanie, kasłanie czy skakanie.
Na kilka dni przed zabiegiem należy odstawić leki rozrzedzające krew. W dniu zabiegu zgłoś się na 20 minut przed wyznaczoną godziną. Zabierz ze sobą wyniki badań krwi oraz badań urodynamicznych, o ile były zlecane.
Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do zabiegowego leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu są: ciąża i okres laktacji, nieprawidłowy wynik cytologii, schorzenia, w tym infekcje ginekologiczne wymagające leczenia w pierwszej kolejności, część chorób autoimmunologicznych, nieuregulowane choroby przewlekłe, uzależnienie od alkoholu i środków psychoaktywnych, duża skłonność do powstawania bliznowców lub nierealistyczne oczekiwania pacjentki co do możliwych do uzyskania efektów zabiegu.
Przeciwwskazaniem do zabiegu są również: ogólny zły stan zdrowia, odchylenia w badaniach kontrolnych krwi, infekcja, w tym infekcje wirusowe, jak opryszczka.
Nasi doradcy chętnie odpowiedzą na Twoje pytania. Wybierz preferowaną formę kontaktu.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Skontaktuj się z nami
